Het kind krijgt een tablet of computer, waarop een lege kleurplaat te zien is. Vervolgens hoort hij/zij een beschrijving van de kleurplaat. Dit is bijvoorbeeld “de groene aap wordt gekrabd door de rode aap”. Nu kleurt het kind de kleurplaat, zodanig dat het plaatje past bij de beschrijving. Als het kind deze passieve zinsconstructie (“wordt ge… door”) niet begrijpt, zal het kind de kleurplaat kleuren als “de groene aap krabt de rode aap”. Daarvoor staan de kleuren precies verkeerdom. Deze methode geeft een wetenschappelijk bewezen betrouwbaar inzicht in de taalkundige kennis van het kind.

© Coloring Book project

Onderzoekers gebruiken deze methode voor verschillende aspecten van taalkennis bij kinderen. We kunnen niet alleen syntactische structuren testen (zoals hierboven beschreven), maar het kan ook gebruikt worden om woordenschat te meten; al vanaf groep 1 op de basisschool.

© sturti

Het is wetenschappelijk bewezen dat de Coloring Book veel voordelen heeft in vergelijking met andere methoden. Het kan gebruikt worden voor kinderen, tweedetaalsprekers, en verschillende populaties met taalontwikkelingsproblemen. Hieronder staan de belangrijkste voordelen genoemd:

• het is natuurlijker: het spelen van een digitaal spelletje is heel gebruikelijk en normaal voor kinderen van deze leeftijd.
• het werkt automatisch: participanten kleuren de plaat zodanig in dat hun eerste intuïtieve interpretatie wordt blootgesteld, zonder dat het kind wordt gevraagd om alternatieven te overwegen.
• het is actief: participanten kunnen zelf iets doen – in plaats van alleen maar “ja” of “nee” te antwoorden, of naar een plaatje te wijzen.
• het is impliciet: participanten zijn een spelletje aan het spelen en zijn zich niet bewust van het feit dat ze eigenlijk getest worden. Het doel van de test wordt makkelijk verborgen.
• er wordt alleen taal aangeboden die grammaticaal correct is: de instructies bevatten alleen grammaticale zinnen – geen geforceerde of uiterst ongebruikelijke interpretaties.
• er is minder kans op goed gokken of improviseren: als de participant niet luistert, of de opdracht niet begrijpt, is dit direct te zien.
• het kan worden gebruikt voor doelgroepen van verschillende leeftijden: deze test kan gebruikt worden voor kinderen (kleurspelletje), maar ook voor volwassenen (gepresenteerd als geheugenspel).
• het kan worden gebruikt voor populaties met taalproblemen: groepen met taalontwikkelingsstoornis, autisme spectrum stoornis, ADHD, et cetera.
• omdat het voelt als een spelletje, ervaart het kind met de Coloring Book-methode minder stress en prestatiedruk dan met andere methoden.

In taalkundig onderzoek willen we vaststellen wat de meest intuïtieve interpretatie is die een persoon toeschrijft aan een woord of zin. Dit is ook precies wat er gebeurt in het echte leven. Wanneer je een tekst leest of luistert naar iemand , geven we automatisch betekenis aan de talige stimulus die we ontvangen. Hoe leggen we die informatie bloot in een experimentele setting? Enerzijds willen we een natuurlijke situatie creëren voor de participant (ecologische validiteit). Anderzijds willen we graag een objectieve meting van het fenomeen dat we onderzoeken.

©Aslan Alphan

Taalbegrip wordt vaak getest met de zogenaamde pointing task, oftewel, de Picture Selection Task. De participant krijgt hierbij een auditieve of geschreven instructie en moet zijn/haar interpretatie duiden door te wijzen naar één uit de vier plaatjes die het beste past bij die interpretatie. Veel tools (observatie-instrumenten) voor taalbegrip zijn gebaseerd op deze pointing task methode. Echter, deze methode maakt het lastiger om te onderzoeken wat de eerste intuïtie van de participant is: hij/zij mag namelijk alle mogelijke interpretaties al afwegen, en kan daarna kiezen. Bovendien worden er op deze manier maar vier alternatieven aangeboden, dus als de participant het niet weet, en dus gokt, is er een kans van 25% dat het goed gegokt wordt. Dit maakt de resultaten minder betrouwbaar.

De Coloring Book-methode is ontstaan uit twee cruciale voorwaarden:

• Het moet vragen naar de eerste intuïtie die in de luisteraar opkomt; niet de meest acceptabele uit een verzameling mogelijke antwoorden.
• Het moet zowel ecologisch valide zijn, als wetenschappelijk meetbaar.